Deel dit artikel

Disclaimer: voor we onze emoties de vrije loop laten. Toch maar even vermelden dat ik het eens ben met Thomas Pieters zijn beslissing als je naar de individuele drijfveren kijkt. Maar niet de manier waarop.

Wanneer ik in mijn pen kruip voor de Golfcultuur blog, dan is het meestal met slecht nieuws. Het vorig (goed gelezen en gedeeld) artikel was 2 jaar geleden. Toen COVID het leven stop zette en clubleden aarzelden om hun abonnement te verlengen.

Vorig weekend stonden de sociale media kanalen vol met onheilspellende berichten. Thomas Pieters zou de overstap maken naar LIV. Het door Saudi-Arabië gefinancierde circus dat in ware sportswashing stijl de toppers van de golfsport met grote cheques omkoopt om op hun tour te komen spelen.

Vandaag ís die dag. Thomas Pieters kiest voor oliedollars en een actieve deelname in een gloednieuw opgerichte competitie.

Een Belgische held die het wereldtoneel bestormde met flair en een ongetemde passie had om de beste van de wereld te worden. Met ups en downs echter. Van een Ryder Cup held naar een club-brekende hulk die buiten de top 100 tuimelde. De laatste paar jaar verliepen weer beter. Hij speelde minder toernooien, speelde beter, bracht samen met zijn nieuwe vriendin twee kinderen op de wereld en klom op zijn tempo naar de top 30 van de wereld.

En toen kwam LIV golf

Thomas Pieters was nooit van plan om een full-time PGA Tour member te worden. Hij stond erop om zijn eigen agenda samen te stellen met een combinatie van European Tour en PGA Tour wedstrijden. Goed genoeg zijn op de European Tour om uitgenodigd of geselecteerd te worden voor de grote PGA Tour wedstrijden én majors. Goed genoeg zijn op beide tours om een Ryder Cup legende te worden.

Maar door de oprichting van LIV golf begon de PGA Tour te focussen op zichzelf. De introductie van een reeks PGA Tour elevated events met verhoogd prijzengeld en verplichte aanwezigheid van de ‘Player Impact’ top 20 (een ranking gebaseerd op media reach), zorgt voor een sterker tv product en een meer aantrekkelijke optie voor LIV twijfelaars. Die beslissing maakt het voor een Pieters onmogelijk om als niet-PGA Tour member nog op het deelnemersblad te raken (althans voor dit jaar).

Thomas Pieters stond dus met zijn rug tegen de muur. De enige optie om voor de grote prijzenpotten te spelen én te kunnen thuis komen wanneer hij daar zin in heeft, waren de Rolex Series events. En daar zijn er welgeteld maar 5 van op één jaar.

De grote ontgoocheling

Als Thomas echt kwaad is op de PGA Tour dan had ik meer verwacht. Dan had ik een vlammend interview verwacht tijdens zijn DP World Tour deelnames niet zo lang geleden. Dan had ik een vlammende tweet verwacht waarin hij de situatie van “zijn” type golfers aankaart. Dan had ik een vlammend statement verwacht waar hij aan de PGA Tour vraagt om hun criteria te herbekijken.

Maar niets van dat. Een interview waarin hij de sportieve resultaten hoger zet dan het LIV prijzengeld (Sporza), een interview waar hij over de DP World Tour spreekt als “zijn” tour. En dat allemaal nog maar een aantal weken verwijderd van zijn LIV beslissing. De zure tweets liken waarin Twitteraars de PGA Tour ervan langs geven voor hun defensieve houding, helpt natuurlijk ook niet.

Stiekem hoopten we – denk ik – allemaal op een strijder in Thomas Pieters. Een strijder op het witte paard die McIlroy-gewijs een lans zou breken voor de Europeaan die op beide tours wil spelen. En zelfs al haalde hij zijn gram niet, dan hadden we tenminste het beeld van een golfer die er alles aan gedaan heeft om de tour(s) op andere gedachten te brengen.

Dan zouden we die overstap naar LIV nog – met een paar aspirines erbij – begrepen hebben. Gestreden en ten onder gegaan.

Maar die strijd – buiten een beschuldigende tweet na de niet-selectie van de Genesis Invitational – bleef uit.

En die gedachte smaakt zuur. Om de beste golfer ter wereld te worden, werken duizenden jongeren dag in, dag uit om een kaart te behalen voor de DP World of PGA Tour. Een harde stiel en eentje die enkel geschikt is voor een speciaal type persoon. Maar een verwezenlijking die zó uitdagend is, dat er met volle bewondering naar wordt gekeken en over gesproken.

En net die jongeren kijken naar een Thomas Pieters als de grote kleine Belg die zich op het wereldtoneel heeft gewerkt. Hun grote voorbeeld kiest van één dag op de andere voor een tour die het voortbestaan van de PGA Tour en diens satelliet-tours rechtstreeks bedreigt.

De reden waarom die jongeren begonnen zijn met golf kiest nu voor een tour die hun toekomst in gevaar zal brengen. Ik kan me niet inbeelden hoe die hard werkende spelers zich moet voelen op dit moment.

Thomas kan niets doen aan de situatie die LIV gecreëerd heeft. En dát is nog het meest tragische van allemaal. Ik begrijp de move naar LIV als je kijkt naar individuele drijfveren.

Door LIV en de reactie van de PGA Tour op LIV, is de enige optie… LIV.

Ik hoop diep vanbinnen dat ook Thomas de klok graag zou terugdraaien. Naar een tijd waar je nog op de DP World én PGA Tour kon spelen. Niet gemakkelijk, het heeft zijn uitdagingen. Dat zullen alle Challenge Tour en DP World Tour spelers al te graag bevestigen. Maar het zijn de uitdagingen die de overwinningen o zo zoet laten smaken.

Het zijn de uitdagingen die de sportman groot maakt.



Deel dit artikel

golfcult